در مرحله اول، کارگران و متخصصان می بایست نقشه ای در رابطه با آسانسور طراحی کنند تا بتوانند طبق آن عمل کنند. نقشه به آن ها کمک می کند تا بتوانند به خوبی مکان یابی کرده و سازه را به آسودگی در محل خود قرار دهند. از مهم ترین وظایف سازندگان ساختمان، قرار دادن محل آسانسور در مناسب ترین نقطه است چرا که اگر مکان آسانسور درست نباشد ممکن است کار با مشکل مواجه شود و درنتیجه سبب بی کیفیتی کار گردد. نقشه به متخصصان کمک می کند تا آن ها آسانسور را در تمامی طبقات هم تراز و دقیق نصب کنند.
در مرحله دوم، متخصصان و کارگران می بایست چاه و زیر زمین آسانسور را آماده سازی نمایند. در این فرآیند، اندازه گیری های لازم انجام و چاه آسانسور آهن کشی می شود. مهم ترین بخش کار، ساخت دقیق چاله است چرا که تمامی اتصالات و قطعات بر روی آن نصب می گردند. برای استحکام بالا کف چاله را بتن ریزی می کنند تا آهن های اطراف محکم در دل زمین بنشینند. بتن سبب می شود تا تمامی اجزا و اتصالات آسانسور محکم به یک دیگر وصل شوند.
در مرحله سوم، پس از بتن ریزی، کارگران حدود 24 الی 48 ساعت صبر می کنند تا بتن ها به طور کامل خشک شوند. سپس با استفاده از قطعات فلزی سخت، آهن کشی را آغاز می نمایند. آهن کشی یکی از اصلی ترین مراحل کار است که تمامی وزن و استحکام آسانسور به آن بستگی دارد. آهن کشی به متخصصان کمک می کند تا ان ها بتوانند قطعات و اجزا آسانسور را به صورت دقیق و محکم بر سر جای خود ببندند. علاوه بر آن، آهن کشی سبب می شود تا آسانسور درحین حرکت تکان نخورد و اجزا دچار آسیب نشوند. برای آهن کشی آسانسور، نیاز به دقت بسیار بالایی است که با ابزار های دستی قابل انجام نیست. متخصصان با استفاده از نرم افزار های کامپیوتری، محل مورد نظر را نقشه کشی می کنند. یکی از مزایای نقشه آهن کشی با کامپیوتر این است که تشخیص می دهد با توجه به تعداد طبقات، وزن کابین و نوع آسانسور چه متریالی را برای آهن کشی استفاده نمایید و چگونه آن ها را به یک دیگر متصل کنید که بسیار محکم شوند.
در مرحله بعد، کارگران درب های طبقه آسانسور را نصب می کنند تا ایمنی کار بیشتر شود. اگر درب های طبقات نباشند و ممکن است ورودی چاه آسانسور مسدود نبوده و مثل پرتگاه باشد و افراد به داخل چاه آسانسور سقوط کنند و دچار آسیب های جبران ناپذیر شوند. علاوه بر آن وجود این در ها سبب می شود تا افراد متفرقه نتوانند اجزای داخلی آسانسور را دستکاری و خراب کنند. یک قفل مکانیکی و الکتریکی برای درب های طبقات در نظر گرفته می شود تا زمانی که کابین آسانسور در یک طبقه قراردارد، درب طبقات دیگر باز نشود.
در مرحله بعد برای نصب آسانسور، می بایست قطعات و اجزای مکانیکی نصب شوند. مهم ترین اجزا در نصب آسانسور، اجزای مکانیکی آن است که سبب حرکت آسانسور می شود. اجزای مکانیکی شامل موتور، گیربکس، قرقره ها، اتصالات، ریل های آسانسور و کابل های بالا بر است. پیش از شروع هر کاری، کارگران شاسی موتور را نصب می نمایند تا بتوانند موتور و گیربکس آسانسور را بر روی آن قرار دهند.
سپس قطعه ای به نام گاورنر را در محل خود قرار می دهند. گاورنر سبب می شود تا در هنگام پاره شدن کابل ها یا سرعت گرفتن آسانسور بیش از سرعت مجازکابین آسانسور متوقف شود .این قطعه، ضامن جان مسافران است و برای نصب آسانسور، قطعه ای حیاتی است.
پس از بستن و نصب شاسی و موتور آسانسور، آن ها می بایست کابین را داخل ریل خود قرار دهند و با استفاده از اتصالات محکم، آن را نصب و راه اندازی کنند. در این مرحله باید حتما کابین آسانسور با بکسل مربوطه به گاورنر متصل شود.
پس از نصب اجزای مکانیکی ، متخصصان و کارگران درب داخل کابین را نصب می کنند. اکثرا درب های داخل کابین به صورت ریلی دو تکه ای تمام اتوماتیک هستند . پس از اتمام این مراحل، سنسور چشمی (به صورت نقطه ای و یا فتوسل پرده ای ) قرار می دهند تا در زمانی که چیزی مانع بسته شده درب است، درب آسانسور بسته نشود و آسانسور حرکت نکند. پیشنهاد می شود که اگر آسانسور شما فاقد این نوع سنسور چشمی هست، سریعا با متخصصان تماس بگیرید و از آن ها درخواست کنید تا برایتان نصب کنند.
پس از آن، برق کاران متخصص، سیم کشی را از تمامی طبقات آغاز می کنند و آن ها را از محل مخصوص خود عبور می دهند تا به پنل کنترل آسانسور برسد. پس از آن، تابلو فرمان یا پنل کنترل آسانسور را نصب می کنند و سیم های برق را سر جای خود متصل می کنند.
.jpg)